Rekenlessen voor het Kifid

Nagekomen bericht:
Onderstaand blog is op 27 mei geplaatst. Ook het Kifid heeft dat blog gelezen. Op 25 juni liet het Kifid mij weten dat ten onrechte in zijn uitspraak is vermeld dat de premie geïndexeerd was. Dat was niet het geval. Daarmee valt natuurlijk ook de basis onder mijn berekeningen weg. Het Kifid heeft zijn uitspraak inmiddels ook gecorrigeerd en op zijn website geplaatst. De tekst hieronder is het oorspronkelijke blog van 27 mei.

Marmeren paleizen en kleine lettertjes. Ruwweg is dat toch het imago dat verzekeraars lange tijd hebben gehad, deels nog steeds hebben en waar zij graag vanaf willen komen. Soms lijkt het er op dat verzekeraars dat imago nog ten volle verdienen. Met hartelijke instemming van het Kifid.

In 1971 sluit de klant een uitvaartverzekering voor zichzelf en zijn vrouw. Premie f 5,57 (€ 2,53) per maand, jaarlijks geïndexeerd, maximaal 40 jaar te betalen. De verzekeraar belooft: ‘een goed verzorgde uitvaart’. Ergens in de ‘kleine lettertjes’, art. 6 van het Huishoudelijk Reglement, staat dat de vergoeding nooit meer zal bedragen dan f 1.500,- (€ 681,-). Vreemd genoeg is dat bedrag dan weer niet geïndexeerd. In 2017, 46 jaar na het sluiten van de verzekering, overlijdt de vrouw. De verzekeraar keert € 681,- uit, want: maximale vergoeding. De klant klaagt, maar het Kifid vindt het prima.

Prima? Rekent u even mee. Er is dus 40 jaar premie betaald. Die premie was geïndexeerd. Niet onbegrijpelijk; alles wordt duurder, ook uitvaarten. De uitspraak geeft geen indexpercentages, maar laat ik eens heel voorzichtig uitgaan van gemiddeld 4% per jaar (in de jaren 70 en 80 waren indexpercentages tot en boven de 10% géén uitzondering!) Dat betekent dat verzekerde in de loop van die 46 jaar nominaal al ruim € 7.000,- premie heeft betaald.

De verzekeraar heeft daarvan zijn kosten betaald (waaronder provisie); stel gemiddeld 10% van de premie. De rest van de premie is dan belegd. Welk rendement de verzekeraar maakte, weet ik niet. Maar laat ik ook hier (net als DNB in die tijd!) eens uitgaan van gemiddeld 4% rendement in die 46 jaar. De eerste jaren nog over een heel beperkt opgebouwd kapitaal, maar elk jaar kwam daar premie en rendement bij. Dan kom ik ruwweg op een eindbedrag van om en nabij de € 20.000,- in 2017. Het Kifid vindt het goed dat er maar € 681,- wordt uitgekeerd voor ‘een goed verzorgde uitvaart’

U snapt waar het probleem zit. De verkoopbelofte was een natura-uitvaartverzekering. De premie was daarom geïndexeerd. Maar het maximaal te vergoeden bedrag niet. Begin jaren 70 zal die f 1.500,- wel voldoende zijn geweest voor een natura-uitvaart. Dan valt zo’n beperking niet op. Maar als de premie wel is geïndexeerd en de maximale vergoeding niet, dan groeit de verhouding premie/dekking elk jaar schever. In 2017 is de situatie dan bizar en apert onredelijk. Dat leidt ook tot het beeld ‘marmeren paleizen en kleine lettertjes’.

In andere uitspraken veegt het Kifid beperkende polisvoorwaarden (soms te) klakkeloos aan de kant. Een gemiste kans dat dit hier niet is gebeurd. Jammer ook dat de verzekeraar 46 jaar trouw klant zijn niet anders heeft behandeld.