De illusionist en de woekerpolis
Op Maandag, 25 April, 2016, 12:26
Er zijn wel wat overeenkomsten tussen het werk van een illusionist en dat van een verzekeraar.
Het congres van de NVGA afgelopen woensdag werd afgesloten met een spetterende show van een illusionist. De illusionist (een man, illusionisten zijn om een of andere reden altijd mannen. Maar hé, wie zijn wij in de financiële dienstverlening om daar wat van te zeggen?), die illusionist dus liet op volkomen onbegrijpelijke wijze zijn 4 assistentes (inderdaad: de bijrollen bij een illusionist worden altijd vervuld door vrouwen) in kisten kruipen, na wat gezwaai met doeken verdwijnen en vervolgens weer even mysterieus verschijnen. Dat geheel omgeven met omhoogschietende vlammen en rookgordijnen, waarvan ik ook al niet weet of die bedoeld zijn om de kijker af te leiden of alleen om het effect te verhogen. U kent dat soort voorstellingen wel: je zit erbij, je kijkt er naar, je hebt geen idee hoe het kan, je weet ook dat die vrouwen niet echt verdwijnen, maar je hebt geen flauw idee hoe hij dat doet. Sommige mensen vinden dat frustrerend.
Ter plekke realiseerde ik me dat zo’n show van een illusionist buitengewoon toepasselijk is op een verzekeringscongres. Want het effect van zo’n illusionist is bij uitstek het frustrerende effect dat het verzekeringsbedrijf bij klanten met een beleggingsverzekering (of een flinterdunne kredietbeschermer) heeft weten op te roepen. De klant worden mooie dromen voorgespiegeld. hij betaalt er een hoop geld voor, vervolgens gebeuren er allerlei dingen die met mist zijn omgeven en waarvan hij niets begrijpt en als de illusionist-verzekeraar aan het eind van de act de kist laat zien, is deze leeg. Het geld lijkt verdwenen. En de klant weet: ‘dat kan natuurlijk niet. Dat geld lijkt wel weg, maar het ís niet echt weg. Geld verdwijnt niet. Het is nog steeds ergens’. Maar inderdaad: de klant heeft geen flauw idee waar het gebleven is. En de klant heeft in een ding gelijk: het geld is niet weg. Het is alleen maar ergens anders. Onbereikbaar, dat wel. Mooie truc. Toch? Het verschil tussen het verzekeringsbedrijf en de echte illusionist is natuurlijk, dat de laatste ook de terughaaltruc beheerst.
De komende twee weken verdwijnt dit blog trouwens ook. Maar zonder vuur en rook, laat staan assistentes. En zonder mijzelf enige capaciteit van een illusionist toe te dichten, mag u er op rekenen dat dit blog daarna weer verschijnt. Even geruisloos.