In memoriam Dik van Velzen
Op Maandag, 4 Januari, 2021, 15:43
Dik van Velzen, onze kanjer, ons morele kompas, onze wandelende encyclopedie en het boegbeeld van NIBE-SVV, is na een korte ziekte, op 69-jarige leeftijd overleden.
Dik was een eigenzinnige, intelligente man met een groot hart voor het vak. Hij heeft in de vele jaren dat hij werkzaam was bij SVV en NIBE-SVV zijn stempel op het bedrijf gedrukt. Heel wat opleidingen zijn door hem of mede door hem tot stand gekomen. Zijn columns, blogs, artikelen en andere publicaties zijn onnavolgbaar. Met zijn scherpe, kritische maar bovenal humoristische pen wist hij velen in onze branche te bereiken en te raken.
Dik was niet bang om zijn mening te geven en hij genoot er stiekem van als die mening opschudding veroorzaakte. Hij wist de vinger feilloos op zere plekken te leggen. Als hoofdredacteur van de Beursbengel waakte hij over de kwaliteit van het vakblad. In zijn vele columns in dit blad deelde hij, op geheel eigen wijze, zijn visie op het vakgebied met onze lezers.
Dik was een graag geziene gast, een begenadigd spreker, een docent van formaat en werd door velen om advies gevraagd.
En Dik was een fijne collega, scherpzinnig, analytisch, integer en een vraagbaak voor iedereen. We zullen zijn maandagochtendanalyses van de voetbalwedstrijden missen. Dik was sportief. Hij maakte graag lange wandeltochten. En Dik was ook gewoon een fijn, lief mens.
Vier jaar geleden ging Dik met niet-pensioen. Niet-pensioen, want Dik bleef parttime aan NIBE-SVV verbonden. We konden ons ook niet voorstellen dat dat anders zou zijn. Dik was het geweten van NIBE-SVV.
Nog maar kort geleden kreeg Dik te horen dat hij een ernstige, terminale ziekte had. Dik hield van een uitdaging. Maar deze uitdaging was zelfs Dik te hoog gegrepen. Hij wilde liever niet dat wij hem vroegen naar zijn gezondheidstoestand en onze belangstelling lieten blijken. Dat en zijn emoties deelde hij in familiekring. Maar vaktechnische vragen beantwoordde hij ook tijdens zijn ziekte graag. Toen het moment gekomen was dat hij ook dat niet meer kon, drong tot ons door wat een leegte hij zou achterlaten.
Wij gaan Dik echt heel erg missen. Als mentor, vraagbaak, allesweter, maar bovenal als collega en als mens. Zijn vaste werkplek op kantoor zal lang onbezet blijven. Wij wensen zijn vrouw Franca, zijn kinderen en kleinkinderen alle kracht toe om met dit verdriet om te gaan.
Wij zullen de herinnering aan Dik koesteren.
Dik was een eigenzinnige, intelligente man met een groot hart voor het vak. Hij heeft in de vele jaren dat hij werkzaam was bij SVV en NIBE-SVV zijn stempel op het bedrijf gedrukt. Heel wat opleidingen zijn door hem of mede door hem tot stand gekomen. Zijn columns, blogs, artikelen en andere publicaties zijn onnavolgbaar. Met zijn scherpe, kritische maar bovenal humoristische pen wist hij velen in onze branche te bereiken en te raken.
Dik was niet bang om zijn mening te geven en hij genoot er stiekem van als die mening opschudding veroorzaakte. Hij wist de vinger feilloos op zere plekken te leggen. Als hoofdredacteur van de Beursbengel waakte hij over de kwaliteit van het vakblad. In zijn vele columns in dit blad deelde hij, op geheel eigen wijze, zijn visie op het vakgebied met onze lezers.
Dik was een graag geziene gast, een begenadigd spreker, een docent van formaat en werd door velen om advies gevraagd.
En Dik was een fijne collega, scherpzinnig, analytisch, integer en een vraagbaak voor iedereen. We zullen zijn maandagochtendanalyses van de voetbalwedstrijden missen. Dik was sportief. Hij maakte graag lange wandeltochten. En Dik was ook gewoon een fijn, lief mens.
Vier jaar geleden ging Dik met niet-pensioen. Niet-pensioen, want Dik bleef parttime aan NIBE-SVV verbonden. We konden ons ook niet voorstellen dat dat anders zou zijn. Dik was het geweten van NIBE-SVV.
Nog maar kort geleden kreeg Dik te horen dat hij een ernstige, terminale ziekte had. Dik hield van een uitdaging. Maar deze uitdaging was zelfs Dik te hoog gegrepen. Hij wilde liever niet dat wij hem vroegen naar zijn gezondheidstoestand en onze belangstelling lieten blijken. Dat en zijn emoties deelde hij in familiekring. Maar vaktechnische vragen beantwoordde hij ook tijdens zijn ziekte graag. Toen het moment gekomen was dat hij ook dat niet meer kon, drong tot ons door wat een leegte hij zou achterlaten.
Wij gaan Dik echt heel erg missen. Als mentor, vraagbaak, allesweter, maar bovenal als collega en als mens. Zijn vaste werkplek op kantoor zal lang onbezet blijven. Wij wensen zijn vrouw Franca, zijn kinderen en kleinkinderen alle kracht toe om met dit verdriet om te gaan.
Wij zullen de herinnering aan Dik koesteren.
Wellicht ook interessant
Volg ons online:
NIBE-SVV