Rechter geeft verzekeraar lesje fatsoen

Soms begrijp ik verzekeraars echt niet. Rechters hebben daar ook wel last van. Soms leidt dat tot een briljante uitspraak. Waarbij de rechter vilein uitlegt wat ‘fatsoen’ is.

Waar het om ging: de klant heeft medische kosten gemaakt die door zijn verzekeraar zijn vergoed. Omdat de kosten lager zijn dan het eigen risico vordert de verzekeraar die kosten terug. Logisch. De klant doet dat niet snel genoeg. Dus krijgt de klant een brief dat hij de verschuldigde € 329,14 alsnog binnen 14 dagen moet betalen. De klant betaalt vervolgens € 329,--. € 0,14 te weinig dus. Dat is natuurlijk fout van die verzekerde, maar het lijkt mij ook dat alle moeite die je als verzekeraar neemt om dat tekort alsnog te incasseren meer kost dan het opbrengt. Ik zie er ook niets principieels aan.

Maar deze verzekeraar denkt daar anders over. Hij dagvaardt zijn verzekerde en vraagt de rechter om die verzekerde te veroordelen tot het alsnog betalen van € 0,14 plus € 48,40 incassokosten plus € 4,22 wettelijke rente. Totaal € 52,76. De verzekerde komt bij de rechtszaak niet opdagen. Dat is ook niet verplicht. Meestal is verschijnen wel verstandig, maar dit keer zou het, denk ik, geen verschil hebben gemaakt. Deze rechter kan het heel goed zonder de verzekerde zelf af.

De rechter constateert dat de vordering van € 0,14 hem ‘niet onrechtmatig of ongegrond’ voorkomt. En voegt daar fijntjes aan toe dat dat nog niet betekent dat hij die vordering ook fatsoenlijk vindt. Vervolgens legt hij uit dat hij de verzekeraar het recht niet kan ontzeggen om zo’n gering bedrag in rechte te vorderen, maar dat de rechtspraak daar niet voor bedoeld is, ‘mede gelet op de belasting van het gerechtelijk systeem’.

En dus doet de rechter precies wat hij wel moet doen. Hij wijst de vordering van € 0,14 en de wettelijke rente toe. De rest van de vordering, dus de incassokosten, wijst hij af. Want, aldus de rechter, nu de klant na de aanmaningsbrief heeft betaald, heeft hij ‘de facto’ aan zijn verplichtingen voldaan. Als ‘grotendeels in het ongelijk gestelde partij’ wordt de verzekeraar ook in de proceskosten veroordeeld.

Mooie uitspraak! Maar die verzekeraar snap ik nog steeds niet.