De Insurance Distribution Directive (IDD), ook wel de (Europese) Richtlijn Verzekeringsdistributie genoemd, is per 1 oktober 2018 in werking getreden. Dat heeft onder meer gevolgen voor verzekeraars, volmachtbedrijven en bemiddelaars in verzekeringen. In dit artikel worden de belangrijkste gevolgen voor deze praktijk uiteengezet.
Met de invoering van de Richtlijn Verzekeringsdistributie (IDD) gelden Europese eisen voor iedereen die betrokken is bij de distributie van verzekeringen. Dat is nieuw, want daarvoor golden dit soort Europese eisen alleen voor bemiddelaars in verzekeringen. Nu gelden de eisen ook voor verzekeraars en gevolmachtigden (direct writers). De IDD stelt onder andere nieuwe eisen op het gebied van informatieverplichtingen, verkoop, vakbekwaamheid en productontwikkeling. Het doel van de nieuwe richtlijn is drieledig: een gelijk speelveld creëren voor alle marktpartijen, de consument beter beschermen en één Europese markt bevorderen. Voor overtredingen in alle EU-landen gelden gelijke sancties.
De IDD is van invloed op de werkzaamheden van verzekeraars, volmachtbedrijven en bemiddelaars in verzekeringen. Daar vallen ook bedrijven onder die verzekeringen als aanvulling op hun product verkopen. Wat zijn de belangrijkste wijzigingen? We zetten ze hieronder op een rij.
Voorop: de invloed van de IDD is voor Nederland relatief beperkt. Veel van wat de IDD eist, is al langer geregeld in de Wft. Maar wel soms net wat anders.
Voor veel soorten verzekeringen hebben verzekeraars al informatiekaarten samengesteld. Nu is het verstrekken van een gestandaardiseerd informatiedocument een verplichting volgens de IDD. Degene die rechtstreeks klantencontact heeft, moet vóór het afsluiten van het contract een Insurance Product Information Document (IPID) aan de klant verstrekken. De verzekeringskaarten van verzekeraars zijn aangepast, zodat zij aan de IPID-standaard voldoen.
Het IPID moet kosteloos schriftelijk worden verstrekt, tenzij de klant toestemming geeft voor een andere toegestane manier van verstrekken (via een duurzame drager of internet). Een bemiddelaar die een eigen schadeverzekering samenstelt, moet ook het IPID verzorgen. De verplichting zo’n informatiedocument te verstrekken geldt niet voor grote risico’s.
Voor beleggingsverzekeringen geldt dat de financiële bijsluiter is verdwenen. Deze is vervangen door het ‘Essentiële-informatiedocument’ (Eid). Deze heeft ongeveer hetzelfde doel, maar kent een vast (Europees) format.
Als een verzekering wordt aangeboden in combinatie met een zaak (koppelverkoop), moet de klant die zaak ook kunnen kopen zonder deze verzekering. Het verplicht verkopen van een verzekering in combinatie met een dienst, zoals een onderhoudsabonnement bij een verzekering of arbodienstverlening bij een WGA-ERD-verzekering, is wel toegestaan.
De IDD heeft ook wijzigingen gebracht in de vrijstellingsregeling voor bepaalde soorten bemiddeling. De nieuwe vrijstellingsregeling voor partijen die bemiddelen in verzekeringen in aanvulling op een zaak of een dienst geldt als:
De IDD is ook van toepassing op ziektekostenverzekeraars. De Nederlandse Zorgautoriteit houdt toezicht op het opstellen en verstrekken van het IPID door de zorgverzekeraar of zijn gevolmachtigde.
De IDD komt ter sprake in een aantal opleidingen van NIBE-SVV en natuurlijk ook in de Beursbengel: het vakblad voor de verzekeringsbedrijfstak. Daarnaast biedt NIBE-SVV opleidingen en vakbekwaamheidsonderhoudsprogramma’s die in het kader van IDD van belang zijn: