Het Kifid gaat nadenken

Twee uitspraken leken er op te wijzen dat het Kifid minder zorgplicht verlangt van een adviseur van een bank of verzekeraar, dan van een adviseur bij een intermediaire organisatie. Bij de ene uitspraak werd het wel tot de zorgplicht gerekend om na te vragen welke boeterente verschuldigd was en in de andere niet. Omdat een tekortschieten in de zorgplicht vaak ook leidt tot een schadevergoedingsplicht (zo ook in dit geval) hakte die opvatting van het Kifid er flink in bij het intermediair.

Maar, zo laat het Kifid weten, ‘als wij de indruk hebben gewekt dat wij lagere eisen stellen aan de zorgplicht van de adviseur bij een bank of verzekeraar dan aan die van de vrije onafhankelijke adviseur, dan is dat zeker niet onze bedoeling’. Dat is vast geruststellend bedoeld, maar het ís niet geruststellend. Want die twee verschillende uitspraken liggen er toch maar. De verdere uitleg van het Kifid werkt ook niet geruststellend. Dat het steeds gaat om uitspraken in individuele kwesties en dat het ‘in zekere zin’ (uhhh, welke zin?) ook een kwestie is van hoe je de uitspraken wilt lezen, lijkt een verwijt aan degenen die de conclusie hebben getrokken: ‘jullie zoeken spijkers op laag water.

Hetzelfde geldt voor het gebruik van de term ‘gebonden adviseur’. Het Kifid zegt deze niet bedoeld te hebben om een tegenstelling met een niet-gebonden adviseur aan te geven. Dat kan. Maar dat verklaart niet waarom die term dan is gebruikt.

Misschien bedoelde het Kifid te zeggen: ‘eigenlijk hebben wij ons vergist. Bij nader inzien zijn wij het met één van beide uitspraken niet eens’. Dat kan. Ook rechters vergissen zich wel eens en zelfs de Hoge Raad gaat wel eens om (hoewel er dan wel meer tijd tussen twee uitspraken zit). Maar, in een transparante wereld, zeg dat dan eerlijk. En als het onverhoopt geen vergissing is: leg dan uit waarom die gebonden adviseur in dit geval wel wegkwam met het niet opvragen van een boete, terwijl de ongebonden adviseur daarmee zijn zorgplicht schond. Dat een gebonden adviseur alleen in andere producten van de eigen club kan adviseren, snap ik wel. Maar, Kifid, leg uit waarom dat ook verschil zou moeten maken voor de inventarisatiefase: wat is de huidige situatie van de klant? Uit de uitspraken valt dat niet af te leiden. Het lijkt mij vooral van belang voor de praktijk dat het Kifid daar even over nadenkt en dan alsnog verklaart.

De komende weken blijft dit blog even stil. Vakantietijd.