Onderhoudsabonnementen bij (uitvaart)verzekeringen

Gedoe over onderhoudsabonnementen. Natuurlijk moeten de afspraken met de klant duidelijk en eerlijk zijn. Maar dat kan niet inhouden dat een intermediair gratis werkt. Gratis bestaat niet: ook niet bij beheer. 

Er is weer gedoe over onderhoudsabonnementen. Dit keer door een brief van een intermediairsbedrijf. Het televisieprogramma Kassa besteedde er uitgebreid aandacht aan; de vakpers ook. Ook één van de betrokken verzekeraars was er snel bij om zijn ongenoegen kenbaar te maken. Maar hoe zit het nou met die abonnementen? Kan je van een intermediair verwachten dat hij onbetaald werkzaamheden verricht? Dat lijkt mij nogal onredelijk.
 
Natuurlijk is het onderscheid relevant tussen uitvaartverzekeringen van voor 1 januari 2013 (invoering provisieverbod) en van daarna. Om twee redenen. (1) Bij verzekeringen van vóór die datum is ongetwijfeld een aantrekkelijke provisie betaald. Hoewel die provisie nooit uitdrukkelijk bedoeld is geweest voor levenslang gratis onderhoud (en daar meestal ook niet toereikend voor zou zijn) mag van de intermediair in ruil daarvoor best enige beheeractiviteiten worden verwacht. Maar (2 en misschien wel belangrijker): voor uitvaartverzekeringen van vóór 2013 mag ook nu, in 2016, nog steeds een vergoeding door de verzekeraar worden gegeven voor beheer en advies tijdens de looptijd. Pas als een advies gaat neerkomen op het adviseren van een nieuwe overeenkomst (bijsluiten, omzetting, o.i.d.) is sprake van een situatie die onder het provisieverbod valt.
 
Een tussenpersoon die verzekeringen in zijn portefeuille heeft, is ten opzichte van de klant alleen tot  beheer en/of advies verplicht als hij dat met die klant heeft afgesproken. Dat geldt ook voor uitvaartverzekeringen. Als de klant daarvoor niet wil betalen, kan de tussenpersoon (natuurlijk op een nette manier en met een redelijke opzegtermijn) afscheid nemen van de klant. En de verzekeraar laten weten dat hij van deze klant afscheid heeft genomen. De tussenpersoon heeft immers wel een (vrij beperkt) portefeuillerecht, maar geen portefeuilleplicht. Ten opzichte van de verzekeraar is de tussenpersoon niet tot beheerwerkzaamheden verplicht. Tenzij uitdrukkelijk afgesproken in een samenwerkingsovereenkomst en dan natuurlijk alleen voor de duur van die samenwerkingsovereenkomst.
 
Als de tussenpersoon de verzekeraar laat weten dat hij het beheer niet meer verzorgt, dan moet die verzekeraar daar zelf voor gaan zorgen. Dat vindt hij mogelijk niet leuk, maar hij (de verzekeraar) heeft nu eenmaal een (langlopende) verzekeringsovereenkomst met de klant en die overeenkomst kan hij niet zomaar opzeggen. De verzekeraar kan natuurlijk wel vriendelijk aan een tussenpersoon vragen of hij namens hem het beheer wil verzorgen. Tegen een redelijke vergoeding wil die tussenpersoon dat vast wel doen. Voor uitvaartverzekeringen van vóór 1 januari 2013, mag de verzekeraar daar een vergoeding voor betalen. Voor later gesloten uitvaartverzekeringen lijkt een dergelijke vergoeding mij trouwens ook wel mogelijk. Het probleem kan zijn dat een verzekeraar liever geen vergoeding wil betalen. Als tussenpersoon zou ik dat niet als mijn probleem beschouwen.